ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ

Η κόντρα που ξέσπασε μεταξύ εκπαιδευτικών της δημόσιας εκπαίδευσης και του Υπουργού Παιδείας οδηγείται στα άκρα λόγω μονομερών αποφάσεων, απουσίας διαλόγου και επιθυμίας εξεύρεσης μέσης λύσης. Η αρχή ξεκίνησε από την απόφαση του Υπουργού να πάρει κάποιες αποφάσεις χωρίς διαπραγμάτευση με τις συντεχνίες των εκπαιδευτικών. Παρά το ότι δικαιούται να το κάνει, είναι εκτελεστική εξουσία, η απουσία διαλόγου δείχνει και απουσία καλής θέλησης και συμβιβασμού από πλευράς του. Επίσης, τα σχόλια του μαζί και με αυτά του Γενικού Ελεγκτή για τους εκπαιδευτικούς αποδεικνύουν μια συγκεκριμένη φιλοσοφία και στάση προς μια τεράστια μερίδα δημόσιων υπαλλήλων.  Από την άλλη, οι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών αντί να κατεβάσουν τους τόνους τους ανέβασαν ζητώντας και την πλήρη απόσυρση των αποφάσεων και διάλογο από μηδενική βάση. Μηδενική βάση ουσιαστικά σημαίνει πως όλα τα θέματα θα μπορούν να συζητηθούν, με το πιθανότερο σενάριο να μην υπήρχε κατάληξη για κανένα από αυτά.  Η παιδεία και ο τρό

Εδώ και περίπου μια βδομάδα, η κυπριακή κοινωνία "σοκάρεται" από το θάνατο της Έλενας Φραντζή, η οποία υπέφερε από βαριά ψυχολογικά προβλήματα λόγω των όσων συνέβησαν κατά την παιδική της ηλικία. Ο καταδικασμένος ιερέας που την πρόσεχε από τα τέσσερα μέχρι τα έντεκα της χρόνιας δηλώνει αθώος για σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού. Τα λαϊκά δικαστήρια καλά κρατούν αλλά δυστυχώς το χειρότερο είναι πως το χαλί στο οποίο κρύψαμε τα λάθη και εγκλήματα μας δεν έχει απομακρυνθεί πλήρως. Σε μια κοινωνία όπου οι θεσμοί δεν έχουν διαχωριστεί, δεν μπορεί κανείς να μιλά για ένα πλήρως κοσμικό κράτος. Πλέον η συζήτηση σε αυτό το θέμα δεν πρέπει να γίνεται για το κατά πόσον έχει γίνει το έγκλημα, μιας και στον θεσμό στον οποίο πιστεύουν οι πολίτες (τα δικαστήρια δηλαδή) έκριναν πως έγινε και μάλιστα αλλεπάλληλα. Η συζήτηση πλέον πρέπει να επικεντρωθεί στο τι κάνουμε με άτομα που έχουν καταδικαστεί για τέτοια θέματα και που θα πρέπει να πηγαίνουν μετά το πέρας της φυ

Η τελευταία υπόθεση με μια από τις ανώτατες εισαγγελείς της Κυπριακής Δημοκρατίας να δίνει πληροφορίες και νομικές συμβουλές στη Ρωσική νομική υπηρεσία αλλά και ιδιώτες, φέρετε να είναι το τελευταίο ατόπημα υπέρ Ρωσικών συμφερόντων. Σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας αλλά και με δηλώσεις της κ. Ελένης Λοϊζίδου στην αγγλική The Guardian, δεν θεωρεί πως έχει κάνει το οποιοδήποτε λάθος εις βάρος της χώρας της και πως ήταν το ίδιο φιλικοί με Ρώσους και με Αμερικάνους συναδέλφους της (κάτι ακόμη πιο ανησυχητικό). Το πιο τραγικό είναι η απάντηση της πως τα μόνα δώρα που πήρε ήταν κάποια ακριβά αλκοολούχα ποτά και σοκολάτες, προσθέτοντας πως ο μισθός που παίρνει από την ΚΔ είναι μόνο 4 χιλιάδες ευρώ!  Βέβαια, στα e-mails λέει ξεκάθαρα πως εάν δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας τότε θα χρειαστεί θέση εργασίας στη Ρωσία, κάτι που αναδεικνύει πως γνώριζε ότι ήταν παράνομο αυτό που έκανε.  Δεν φτάνουν μόνο αυτά, κατηγόρησε και την Interpol, πως φέρει πολιτικές σκοπιμότη

Η αυτόνομη κουρδική περιοχή του Ιράκ κατάφερε και έκανε πραγματικότητα το πρώτο βήμα για την δημιουργία ενός κουρδικού κράτους στη περιοχή, την διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για το σκοπό αυτό. Παρά τις αντιρρήσεις και επιφυλάξεις της δύσης, εκτός του Ισραήλ, ο ηγέτης του Κουρδικού Ιράκ Masoud Barzani δεν έκανε πίσω και προχώρησε με το δημοψήφισμα. Η συντριπτική πλειοψηφία (πέραν του 93%) ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας και της δημιουργίας ενός ομόσπονδου κουρδικού κράτους το οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνει πρωτίστως τους Κούρδους σε Ιράκ και Συρία αλλά και σε μεταγενέστερο στάδιο αυτούς της Τουρκίας αλλά και του Ιράν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως παρά τα μέτρα ασφαλείας σε Ιράν και Τουρκία πολλοί ήταν αυτοί που βγήκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος. Ωστόσο, σημαντικό ήταν και το ποσοστό αποχής σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα (μόνο το 73% ψήφισε), κάτι που πρέπει να προβληματίσει την Κουρδική μειονότητα μιας και μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντία της

Παρά τις προσπάθειες που κατέβαλλε τόσο ο Γενικός Γραμματέας των ΗΕ, όσο και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία όχι μόνο δεν μετακινήθηκε αλλά ούτε παρουσίασε κάποιο σχέδιο για αλλαγή/κατάργηση των εγγυήσεων και για εδαφικές αναπροσαρμογές. Η επόμενη μέρα στο Κυπριακό φαντάζει πολύ επικίνδυνη μιας και η διπλωματική οδός έχει και πάλι αποτύχει, αυτή τη φορά στο ανώτατο επίπεδο. Ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ ανέφερε πως εύχεται το καλύτερο για τους Κύπριους, σε Βορρά και Νότο, και πως το Κυπριακό ίσως να παραμένει προς επίλυση μέσα από άλλες πρωτοβουλίες, ρίχνοντας το μπαλάκι στην ΕΕ και σε όποιες άλλες χώρες επιθυμούν να προσπαθήσουν να το επιλύσουν.  Λόγω του ότι οι δύο πλευρές εδώ και δεκαετίες έχουν συγκρουόμενα συμφέροντα τα ο ποία έχουν αποτύχει να διαμοιράσουν κατά τρόπο κοινός αποδεκτό, το Κυπριακό είναι πολύ κοντά στο να καταστεί και επισήμως ως αδύνατο να επιλυθεί. Δυστυχώς, η ιστορία στη περιοχή μας έχει αποδείξει πως ότι δεν λύνεται, κόβεται.

Η συνταγματική αλλαγή στη Τουρκία για πολλούς θεωρήθηκε ως νίκη του Ερντογάν ο οποίος με περισσότερες εξουσίες και με πιθανή επιστροφή στην αρχηγία του AKP θα γίνει ο ηγεμόνας της χώρας. Χωρίς να φοβάται πλέον ούτε και ανταρσία από το δικό του κόμμα ή τυχόν παραμέρισμα του, τότε το συμπέρασμα φαίνεται να είναι ορθό. Ωστόσο, η ιστορία μιας άλλης γειτονικής του χώρας φαίνεται πως δεν προμηνύει θετικές εξελίξεις για αυτή την αλλαγή στη Τουρκία. Ο Saddam Houssein, πρώην δικτάτορας του Ιράκ, προσπάθησε να κάνει ακριβώς αυτό που κάνει τώρα ο Ερντογάν, δηλαδή να ισχυροποιηθεί και να δημιουργήσει ένα έθνος του οποίου η ενότητα να βασίζεται στο πρόσωπο που το καθοδηγεί και όχι στα απαραίτητα ενοποιητικά πολιτικά και πολιτιστικά του στοιχεία. Όπως η Τουρκία, έτσι και στο Ιράκ μια μεγάλη μειονότητα είναι οι Κούρδοι. Ανυπότακτοι και στις δύο χώρες αρνούνται να ενταχθούν σε οποιοδήποτε άλλο έθνος, με συχνά βαρύ τίμημα (βλ. επιθέσεις με χημικά εναντίον της στο Ιράκ τη δεκαετία του '