Ολυμπισμός, ποδόσφαιρο και η απουσία ολυμπιακής παιδείας στην Κύπρο

Μέρες ολυμπιακών αγώνων ζούμε και πάλι αυτό τον Αύγουστο. Η καθιερωμένη εορτή του αθλητισμού αυτή τη φορά διεξάγεται στην πολύπαθη Βραζιλία, η οποία σμίγει τις φαβέλες με τα επιβλητικά νέα κτίρια για τους ολυμπιακούς αγώνες.

Όπως τόσοι άλλοι αθλητές, έτσι και οι Κύπριοι προσπαθούν να ζήσουν αυτή την μοναδική εμπειρία στο έπακρο και γιατί όχι, να διακριθούν. Ωστόσο, παρά τις επιτυχίες των τελευταίων χρόνων (Ιωάννου, Αχιλλέως, Κοντίδης), η ολυμπιακή παιδεία παραμένει μια απλή φράση γραμμένη στα βιβλία των σχολείων χωρίς αντίκρισμα.

Η πολιτεία απέτυχε όχι απλά να αναπτύξει τον ολυμπισμό και να παρέχει τα κατάλληλα εχέγγυα σε νέους αθλητές που επιθυμούν να τον ακολουθήσουν αλλά δεν παρείχε μεγαλύτερη στήριξη στους υφιστάμενους (βλ. προσπάθεια του Κοντίδη να αυτοχρηματοδοτήσει την καμπάνια του για το Ρίο). Αυτή η αποτυχία επεκτείνεται και στις λήψεις που αγόρασε το ΡΙΚ από τρίτα κανάλια για προβολή των αγώνων, μιας και σε αρκετές περιπτώσεις δεν πρόβαλε τους Κύπριους αθλητές (πχ Μάριος Γεωργίου στην ενόργανη γυμναστική). 

Πέρα από τη λανθασμένη στάση της πολιτείας, μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν και τα ιδιωτικά ΜΜΕ τόσο της τηλεόρασης όσο και τα διαδικτυακά μέσα. Δεν είναι τυχαίο πως παρά το ότι αγωνίζονται αθλητές σε ολυμπιακούς αγώνες (οι οποίοι διεξάγονται μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια), υπήρχε μεγαλύτερη κάλυψη των φιλικών αγώνων των ποδοσφαιρικών μας ομάδων! Η απουσία κάλυψης και προώθησης αγωνισμάτων πέρα από το ποδόσφαιρο από όλα τα μέρη της κοινωνίας (πολιτεία, ΜΜΕ, σχολεία, οικογένεια), θα πρέπει να μας προβληματίσει.

Το ευ αγωνίζεσθε, η αξία της προσπάθειας και τα διδάγματα που δίνει ο αθλητισμός δεν μπορούν να αντικατοπτριστούν καλύτερα απ' ότι στον κλασικό αθλητισμό, τον οποίο σαν κράτος αγνοούμε. Οι επόμενες γενιές δικαιούνται να έχουν τη δυνατότητα καλύτερης υποστήριξης και μεγαλύτερη προστριβή με τον ολυμπισμό ο οποίος εμπεδώνει τις πιο πάνω αξίες μακριά από τον χουλιγκανισμό και τις ακρότητες.

The important thing in life is not the triumph but the struggle, the essential thing is not to have conquered but to have fought well. 

                               Pierre de Coubertin (Father of Modern Olympic Games)