Κυπριακό και η επόμενη μέρα

Είναι ξεκάθαρο σε όλους πως μπαίνουμε στην τελική φάση των συνομιλιών, όπου για πρώτη φορά μετά το 2004 θα συζητηθεί το εδαφικό και εάν υπάρξει συνεννόηση θα προχωρήσει η συζήτηση και στις εγγυήσεις.

Ήδη, τα σενάρια για το τι έχει συζητηθεί και ποια στάση έχει διατηρήσει η Ε/κ πλευρά δίνουν και παίρνουν, παρά το ότι δεν έχει δοθεί πλήρης ενημέρωση (αναμένετε αρχές Νοεμβρίου από τον Πρόεδρο). Σίγουρα, ο οποιοσδήποτε διαπραγματευτής δεν επιθυμεί να συμφωνήσει κάτι και να παρουσιάσει κάτι άλλο στους πολίτες μιας και σε μια τέτοια περίπτωση το σχέδιο λύσης θα απορριφθεί, για 2η φορά, στο δημοψήφισμα.Ήδη έχουν γίνει παρεκκλίσεις από οργανωμένους φορείς (πχ Αδούλωτη Κερύνεια) όχι για αλλαγή στάσης ή ενημέρωσης αλλά για πλήρη διακοπή των συνομιλιών, κάτι που αναδεικνύει και την στροφή προς μη λύση στη βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, μετά από τόσα χρόνια μη λύσης.

Η πραγματική αξιολόγηση των συνομιλιών δεν θα γίνει μέσα από τα συνθήματα υπέρ ή κατά του τρόπου χειρισμού τους αλλά μέσα από ένα σχέδιο λύσης, αν καταφέρουμε να φτάσουμε μέχρι εκεί. Από εκεί θα εξαρτηθεί εάν ικανοποιεί τον καθένα ξεχωριστά στη βάση προσωπικών οφελών (επιστροφή του χωριού από το οποίο προέρχεται, ασφάλεια του ομόσπονδου κράτους κλπ). Η απουσία ξεκάθαρης επεξήγησης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, στην οποία όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και η Ρωσία (μέλος του Σ. Ασφαλείας) αποδέχονται, καθιστά την ίδια ώρα πιο δύσκολο αλλά και πιο ευέλικτο τον ρόλο των συνομιλητών.

Το σίγουρο είναι πως η κατάσταση που υπάρχει σήμερα δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα. Η ανάγκη των Τ/κ για εμπόριο και ανάπτυξη, ο πόθος αρκετών προσφύγων για λύση και δυνατότητα επιστροφής αλλά και η ανάγκη για καλύτερη φύλαξη των συνόρων της χώρας (μιας και η απουσία νόμου και ελέγχου στα κατεχόμενα μέχρι τώρα διευκόλυνε μέχρι και τζιχαντιστές να μεταβούν στη Συρία για να πολεμήσουν) απαιτεί αλλαγές οι οποίες κάποια στιγμή θα γίνουν. Το ερώτημα είναι πως θα γίνουν και μέσα από ποιό πλαίσιο. 

Ένα μεγάλο ερώτημα είναι και η πιθανότητα μη επιτυχίας των συνομιλιών ή απόρριψης σχεδίου λύσης σε δημοψήφισμα (είτε από Ε/κ ή Τ/κ). Ποιός θα είναι ο υπεύθυνος για τη μη λύση και ποιά θα είναι τα επόμενα, πιθανώς ξεχωριστά, βήματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και των κατεχομένων? Αν αφεθούν οι συνομιλίες να παράξουν έργο θα μάθουμε σύντομα το τι μέλλει γενέσθαι για τη χώρα, διαφορετικά για μια ακόμη φορά θα βυθιστούμε στις εσωτερικές διαμάχες χωρίς στρατηγική και πλάνο για την επόμενη μέρα...