Όλα του Brexit δύσκολα

Η ετυμηγορία του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν ξεκάθαρη. Η καμπάνια του όχι κέρδισε και οι Boris Johnson και Nigel Farage πανηγυρίζουν για την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην αντίπερα όχθη, οι Εργατικοί, o David Cameron και οι Σκωτσέζοι προσπαθούν να σώσουν ότι σώζεται, με κύριο τους μέλημα τη διατήρηση τους στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και τη συνοχή του ΗΒ.

Ωστόσο, η νίκη μοιάζει περισσότερο με ήττα μιας και όλες οι υποσχέσεις του Brexit έχουν εξαφανισθεί. Τα λεφτά που θα εξοικονομούνταν για να πάνε στο NHS δεν υφίστανται σύμφωνα με τον Farage ενώ το ΗΒ θα χάσει τα προνόμια που είχε ως μέλος της ΕΕ σε όλους τους τομείς, εκτός και αν πληρώσει το αντίτιμο που πληρώνουν κι άλλες χώρες (π.χ. Νορβηγία) για να έχει πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά. Ήδη η λύρα έχει πέσει σε ιστορικά χαμηλά (αν και φαίνεται να ανακάμπτει ελαφρώς) ενώ οι προβλέψεις για τις επενδύσεις και τον οικιστικό τομέα δείχνουν μείωση 5% και 10-15% αντίστοιχα. Ακόμη, αυξάνεται η ξενοφοβία και ο ρατσισμός και οι εταιρείες μετρούν ήδη τις πληγές τους.

Ήδη ο πρωθυπουργός David Cameron ανακοίνωσε την πρόθεση του να παραιτηθεί και να γίνει εσωτερική αλλαγή από το κόμμα του στην ηγεσία της χώρας.  Από την άλλη, αναμένεται και νέα εκλογή στο 2ο μεγαλύτερο κόμμα, τους Εργατικούς οι οποίοι πλέον δεν δείχνουν εμπιστοσύνη προς τον ηγέτη τους Jeremy Corbyn. Είναι ξεκάθαρο πλέον πως τόσο στο εσωτερικό του ΗΒ όσο και της ΕΕ. Όλοι καλούνται πλέον να δουν το κοινό τους συμφέρον (ΗΒ και ΕΕ) αλλά ταυτόχρονα να κάνουν αυτοκριτική. 

Η ΕΕ πρέπει να προχωρήσει προς αναπτυξιακές πολιτικές, την ίδια ώρα που το ΗΒ φαίνεται πως θα προσπαθήσει με περισσότερη λιτότητα να μειώσει τις ζημιές (αυτό πρότεινε ο Υπουργός Οικονομικών του ΗΒ George Osborn). Το Brexit μπορεί να είναι και η καλύτερη ευκαιρία για ανασύνταξη της ΕΕ και απομάκρυνση της από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, μιας και το ΗΒ ήταν από τους κύριους συντελεστές σε αυτή τη δεξιά στροφή αλλά και στις προσπάθειες για εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ (τη λεγόμενη TTIP), την οποία δεν επιθυμούν όλες οι εργατικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις της ΕΕ. 

Οι σχέσεις ΗΒ και ΕΕ δεν πρόκειται να είναι ποτέ ξανά οι ίδιες και αμφότεροι καλούνται να βρουν νέους τρόπους για να αποφύγουν τη σύγκρουση αλλά και για να διατηρήσουν τα πολιτικο-οικονομικά τους συμφέροντα σε ανοδική  και σταθερή τροχειά.