ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ!!
Η Κύπρος, όπως κάθε χώρα έχει ένα σύνταγμα το οποίο ωστόσο έμεινε χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές μετά την φυγή των Τ/κύπριων από την κυβέρνηση το 1963.
Παρά τα 50! χρόνια που έχουν περάσει από τότε, η οποιαδήποτε αναγκαία συνταγματική αλλαγή προσκρούει στο Κυπριακό και στις επιπτώσεις που θα έχει χωρίς την έγκριση της Τ/κυπριακής ηγεσίας.
Το 2008, σε μια προσπάθεια να δείξει πολιτική επαναπροσέγγιση, η κυβέρνηση ξεκλείδωσε την πόρτα από την οποία εισέρχονταν στη Βουλή οι Τ/κύπριοι βουλευτές. Μια συμβολική ενέργεια η οποία σχολιάστηκε τότε θετικά και έδωσε αισιοδοξία στο λαό και στη νεοσύστατη κυβέρνηση για σωστή κατάληξη του εθνικού μας προβλήματος.
Τα 5 χρόνια πέρασαν και τα όποια δώρα δόθηκαν από τη πλευρά μας δεν είχαν κάποιο αντίκτυπο.
Τα υπόλοιπα γνωστά. Μαρί, Οικονομική κρίση, τρόικα...
Τελικά αντί να υπερισχύσει η όποια λογική έχει μείνει, η κυβέρνηση προχώρησε σε κάτι το οποίο σύμφωνα με τις αρχές της για επαναπροσέγγιση είναι κόκκινη γραμμή. Το διορισμό υποδιοικητή στη Κεντρική Τράπεζα, θέση την οποία σύμφωνα με το σύνταγμα πρέπει να συμπληρώνεται από Τ/κύπριο στέλεχος της τράπεζας, θέση η οποία όπως και οι υπόλοιπες στο δημόσιο τομέα παραμένει κενή από το 1963.
Ο διορισμός υποδιοικητή στη Κ.Τ. κάθε άλλο παρά αναγκαία μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς τα καθήκοντα του σύμφωνα με το καταστατικό της τράπεζας είναι εφάμιλλα με αυτά του διοικητή.
Το σύνταγμα το οποίο καθορίζει την κατανομή των εξουσιών ανάμεσα στις 2 κοινότητες, ένα σύνταγμα το οποίο πεισματικά έως τώρα αρνούνταν να το αλλάξουν για θέματα πολύ σημαντικότερης φύσης από αυτό της Κ.Τ., είναι το ίδιο το σύνταγμα το οποίο λέει ρητά ότι αυτή η θέση πρέπει να κατέχετε από Τ/κύπριο. Τελικά όπως και στις πλείστες περιπτώσεις, υπερίσχυσε η ξεροκεφαλιά και η ανάγκη κομματικής συσπείρωσης, κάτι το οποίο έγινε και το 2003 με ημικρατικούς και το 2007 με τον Ανώτατο Διευθυντή της Κεντρικής Τράπεζας, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, και αποδεικνύεται μοιραίο για τον τόπο.
Ελπίζουμε ότι στις 17 του μηνός ο λαός να μην επιλέξει με κομματικά κριτήρια αλλά με γνώμονα του πραγματικό συμφέρον του τόπου, καθώς και η νεολαία να αποδείξει ότι δεν είναι έρμαιο των όποιων συμφεροντολογικών πολιτικών επιδιώξεων αλλά ότι έχει κρίση να επιλέξει ορθά και με σοβαρότητα.
Παρά τα 50! χρόνια που έχουν περάσει από τότε, η οποιαδήποτε αναγκαία συνταγματική αλλαγή προσκρούει στο Κυπριακό και στις επιπτώσεις που θα έχει χωρίς την έγκριση της Τ/κυπριακής ηγεσίας.
Το 2008, σε μια προσπάθεια να δείξει πολιτική επαναπροσέγγιση, η κυβέρνηση ξεκλείδωσε την πόρτα από την οποία εισέρχονταν στη Βουλή οι Τ/κύπριοι βουλευτές. Μια συμβολική ενέργεια η οποία σχολιάστηκε τότε θετικά και έδωσε αισιοδοξία στο λαό και στη νεοσύστατη κυβέρνηση για σωστή κατάληξη του εθνικού μας προβλήματος.
Τα 5 χρόνια πέρασαν και τα όποια δώρα δόθηκαν από τη πλευρά μας δεν είχαν κάποιο αντίκτυπο.
Τα υπόλοιπα γνωστά. Μαρί, Οικονομική κρίση, τρόικα...
Τελικά αντί να υπερισχύσει η όποια λογική έχει μείνει, η κυβέρνηση προχώρησε σε κάτι το οποίο σύμφωνα με τις αρχές της για επαναπροσέγγιση είναι κόκκινη γραμμή. Το διορισμό υποδιοικητή στη Κεντρική Τράπεζα, θέση την οποία σύμφωνα με το σύνταγμα πρέπει να συμπληρώνεται από Τ/κύπριο στέλεχος της τράπεζας, θέση η οποία όπως και οι υπόλοιπες στο δημόσιο τομέα παραμένει κενή από το 1963.
Ο διορισμός υποδιοικητή στη Κ.Τ. κάθε άλλο παρά αναγκαία μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς τα καθήκοντα του σύμφωνα με το καταστατικό της τράπεζας είναι εφάμιλλα με αυτά του διοικητή.
Το σύνταγμα το οποίο καθορίζει την κατανομή των εξουσιών ανάμεσα στις 2 κοινότητες, ένα σύνταγμα το οποίο πεισματικά έως τώρα αρνούνταν να το αλλάξουν για θέματα πολύ σημαντικότερης φύσης από αυτό της Κ.Τ., είναι το ίδιο το σύνταγμα το οποίο λέει ρητά ότι αυτή η θέση πρέπει να κατέχετε από Τ/κύπριο. Τελικά όπως και στις πλείστες περιπτώσεις, υπερίσχυσε η ξεροκεφαλιά και η ανάγκη κομματικής συσπείρωσης, κάτι το οποίο έγινε και το 2003 με ημικρατικούς και το 2007 με τον Ανώτατο Διευθυντή της Κεντρικής Τράπεζας, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, και αποδεικνύεται μοιραίο για τον τόπο.
Ελπίζουμε ότι στις 17 του μηνός ο λαός να μην επιλέξει με κομματικά κριτήρια αλλά με γνώμονα του πραγματικό συμφέρον του τόπου, καθώς και η νεολαία να αποδείξει ότι δεν είναι έρμαιο των όποιων συμφεροντολογικών πολιτικών επιδιώξεων αλλά ότι έχει κρίση να επιλέξει ορθά και με σοβαρότητα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου