ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΤΟ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΤΟΥ Κ. ΑΒΕΡΩΦ

Πριν μια βδομάδα περίπου ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου νυν πρόεδρος του ΔΗΣΥ, βουλευτής και πρώην Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων(επί διακυβέρνησης Κληρίδη) παρέδωσε στη δημοσιότητα τα περιουσιακά του στοιχεία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε ο κ. Νεοφύτου έχει ακίνητη περιουσία αξίας περίπου 2,700,000 ευρώ, μετοχές σε τρεις εταιρείες(την αξία των οποίων δεν κατονομάζει), ασφάλειες λίγο περισσότερο από τις 50,000 ευρώ, καταθέσεις 20,000 ευρώ ενώ δεν εξασκεί επάγγελμα από το 1999. Επίσης όταν φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης θα παίρνει και σύνταξη όντας πρώην υπουργός καθώς έχει εκτίσει θητεία πέραν των 18 μηνών.Αναλυτικά το "πόθεν έσχες" του προέδρου του ΔΗΣΥ μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Δυστυχώς, τα στοιχεία αυτά, κυρίως των καταθέσεων και των αξιών των μετοχών δεν μπορούν να εξεταστούν όπως θα έπρεπε λόγω του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η ύπαρξη φορολογικών παραδείσων ανά το παγκόσμιο(Ελβετία, Υερσέη, Cayman Islands, British Virgin Islands κ.α.) που διατηρούν την ανωνυμία των πελατών τους καθιστά αδύνατη την πλήρη εξέταση λογαριασμών του οποιουδήποτε προσώπου. Χωρίς μια διεθνή συμφωνία για το τραπεζικό σύστημα αυτό θα συνεχίζει να υφίσταται και ταυτόχρονα να εμποδίζει τη σωστή λειτουργία της οικονομίας καθώς ο συσσωρευμένος πλούτους ξεφεύγει από τη φορολόγηση των κρατών.

Αυτά τα στοιχεία αναδεικνύουν και δύο παθογένειες του δικού μας πολιτικού συστήματος. Το πρώτο είναι ότι δυστυχώς το να πολιτευτεί κανείς σήμερα έχει συνδεθεί με τη δημιουργία πλούτου και έχει χαθεί το στοιχείο του ηθικού και τιμητικού αξιώματος λόγω του ότι η αμοιβή για θέση σε πολιτικούς θεσμούς είναι αρκετά υψηλή ώστε να μη χρειάζεται η άσκηση κάποιου άλλου επάγγελματος. 
Το δεύτερο, το οποίο είναι απότοκο του πρώτου, είναι πως λόγω του μισθού αλλά και της θέσης που λαμβάνει κάποιος που πολιτεύεται μπορεί να δημιουργήσει σχέσεις αλληλεξάρτησης με άλλα άτομα ή θεσμούς για να αποκομίσει προσωπικό όφελος, το οποίο στη καλύτερη περίπτωση να είναι απλά η διαιώνιση του ατόμου στα ίδια αξιώματα τα οποία κατέχει. Αυτό δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο δύσκολα κάποιος μπορεί να ξεφύγει και έχει επίπτωση κυρίως στο οικονομικό και πολιτικό πεδίο του κράτους.

Ο κ. Νεοφύτου είναι απλά ένα παράδειγμα και δεν του προσάπτω κάποια κατηγορία καθώς δεν έχει πράξει, με βάση τα στοιχεία που γνωρίζουμε, το οτιδήποτε έξω από το γράμμα του νόμου. Ωστόσο αυτά τα στοιχεία αναδεικνύουν την ανάγκη για πίεση από τη κοινωνία για μεγαλύτερη διαφάνεια στην πολιτική ζωή, περιορισμό των θητειών σε συγκεκριμένα αξιώματα και μεγαλύτερο έλεγχο αυτών των ατόμων από μια πλήρως ανεξάρτητη δικαστική εξουσία.

Αν το πολιτικό μας σύστημα θέλει να διασωθεί, και μαζί του η ίδια η δημοκρατική πρακτική, τότε πρέπει να ξεκινήσει να εφαρμόζει κάποιες από αυτές τις αλλαγές.