ΤΙ ΜΑΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ Ο ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ

Το πρόσωπο στο οποίο έχουν στραφεί όλα τα φώτα της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες είναι σαφέστατα ο νυν Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, Γιάνης Βαρουφάκης.

Ο κ. Βαρουφάκης, εκτός από τις πολλές ακαδημαϊκές διακρίσεις που έχει να επιδείξει και το πλούσιο βιογραφικό του, έχει δημιουργήσει και ένα ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης, το 2012 συγκεκριμένα. Το βίντεο μπορείτε να το βρείτε εδώ. Όσοι δεν το έχετε δει αξίζει τον κόπο καθώς είναι σύντομο και περιεκτικό.

Ο νυν Υπουργός εξετάζει μέσα από αυτό το ντοκιμαντέρ κάποια βασικά στοιχεία για το ελληνικό χρέος αλλά κυρίως προσπαθεί να αναδείξει την κοινωνική εξαθλίωση που επήλθε στη χώρα λόγω της λιτότητας, της διαφθοράς και του πελατειακού κράτους που προϋπήρχε. Αυτές οι παράμετροι είναι και οι πιο σημαντικές στην περίπτωση της Ελλάδας, ενώ δεν είναι τυχαίος ο διορισμός του σε αυτή τη θέση από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η ανάγκη μιας άλλης οπτικής στην ανάπτυξη και στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χώρες του μνημονίου είναι ένα καίριο σημείο το οποίο θα καθορίσει και το πώς θα συνεχιστεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα η Ελλάδα (με 25% ανεργία και 40% του πληθυσμού να ζει κοντά στο όριο της φτώχειας), μια νέα κοινωνική και αναπτυξιακή πολιτική καθίσταται αναγκαία για την επιστροφή στους κανονικούς ρυθμούς ζωής και διαβίωσης των πολιτών. 

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και το δημοσίευμα του Bloomberg, το οποίο κατατάσσει την Ελλάδα ως 5η χώρα σε επίπεδο δυστυχίας παγκόσμια και 1η στην Ευρώπη (το δημοσίευμα μπορείτε να το βρείτε εδώ). Από τα στατιστικά στοιχεία και από τις δηλώσεις του κ. Βαρουφάκη στο ντοκιμαντέρ και στις ομιλίες του ως Υπουργού αναδεικνύεται η ανάγκη αποτροπής μεγαλύτερης ολίσθησης στην οικονομική εξαθλίωση του λαού. 

Είναι απαραίτητο οι οικονομικές και πολιτικές αλλαγές να ακολουθούνται από κοινωνικές πολιτικές και προστασία του κοινωνικού ιστού. Ας μην ξεχνούμε τις δύο τεράστιες συγκρούσεις που επέφεραν οι ραγδαίες πολιτικοοικονομικές αλλαγές τον περασμένο αιώνα στις ευρωπαϊκές χώρες, τις οποίες πλέον αναγνωρίζουμε ως τους παγκόσμιους πολέμους.