ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ,Ο Κ. ΒΑΣΟΣ ΣΙΑΡΛΗΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Δύο χρόνια μετά και συνεχίζεται η συζήτηση για το κούρεμα των καταθέσεων των κυπριακών τραπεζών, τη διάλυση της Λαϊκής και τη μεταφορά του χρέους από τον ELA στο κράτος.

Οι τελευταίες εξελίξεις σε αυτό το θέμα με τη "διαρροή" (γιατί είναι στοχευμένη και όχι τυχαία) εγγράφου του πρώην Υπουργού Οικονομικών κ. Βάσου Σιαρλή προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στο οποίο εξέταζε την πιθανότητα του bail-in (δηλαδή του κουρέματος καταθέσεων) για να μην υπάρξει ανάγκη μεγαλύτερης δανειοδότησης από την Τρόικα. Αυτό το έγγραφο, το οποίο εξασφάλισε ο Ant1 και μπορείτε να το βρείτε εδώ, αν και επίσημα δεν πρότεινε κούρεμα καταθέσεων, εντούτοις έθεσε το θέμα ως ιδέα πλέον για επίλυση του τραπεζικού προβλήματος και μικρότερο ποσό δανειοδότησης, κάτι που επιθυμούσαν και οι Ευρωπαίοι εταίροι στην νομισματική ένωση.

Στη πολιτική, η νύξη και μόνο για ένα θέμα μπορεί να λειτουργήσει ως snowball effect, δηλαδή από κάτι μικρό και αμελητέο όπως μια απλή συζήτηση να οδηγηθούμε σε τεράστιες πολιτικοοικονομικές εξελίξεις, κάτι το οποίο δυστυχώς έγινε. Η ελαφρότητα με την οποία πολλοί αξιωματούχοι, ακόμη και σήμερα, μιλούν για θέματα οικονομίας οδηγεί πολλές φορές σε αυτό το φαινόμενο.

Το θέμα του κουρέματος είχε τεθεί έμμεσα στο τραπέζι και δεν είναι τυχαία η πολιτική δήλωση του τότε υποψήφιου ακόμη Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη ότι δεν θα δεχόταν το κούρεμα. Ποιος ο λόγος τέτοιας δήλωσης αν δεν υπήρχε έστω η ιδέα για αυτή την τακτική; Το πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι πως από τη στιγμή που γνωρίζαμε ότι η όποια "λύση" στα οικονομικά προβλήματα θα ερχόταν από ευρωπαϊκό επίπεδο, ήταν πολιτικά λανθασμένη αυτή η ιδέα (του κουρέματος) χωρίς διαβούλευση εντός του ίδιου του κράτους. Αυτό το λάθος ήταν πολιτικό (διπλωματικό) και όχι τόσο οικονομικό. Για αυτό το λόγο είναι αναγκαίος ο διορισμός πολιτικών και όχι τεχνοκρατών (Β. Σιαρλής, Μ. Σαρρής κ.ά.) σε πολιτικές θέσεις.

Η αποτυχία της Κύπρου τα τελευταία πέντε χρόνια δεν είναι σε οικονομικό, αλλά σε πολιτικό επίπεδο, καθώς οι άσκοπες δηλώσεις και προτάσεις οδήγησαν στο τετελεσμένο γεγονός του κουρέματος και στη δυνητική υποχώρηση της ανάπτυξης στη χώρα. Είναι αδήριτη ανάγκη η τοποθέτηση ατόμων που θα κατέχουν τη διπλωματία και θα έχουν και εις γνώση τους την πραγματικότητα των αριθμών της κυπριακής οικονομίας. Αυτή η αλλαγή δεν θα επέλθει αυτόματα από τα υπάρχοντα κόμματα, τα οποία ακόμη και τώρα αρνούνται τα πολιτικά τους λάθη, αλλά από τη δημιουργία ίσως νέων κομματικών σχημάτων και από την πίεση που πρέπει να ασκήσουν τα μέλη των κομμάτων για αλλαγές σε βάθος χρόνου και από την κοινωνία πολιτών.